جدول محتوا
مقدمهای بر فناوری HPC
در دنیای امروز که حجم دادهها با سرعتی بیسابقه رشد میکند و نیاز به پردازش همزمان میلیونها عملیات محاسباتی وجود دارد، مفهومی به نام HPC چیست (High Performance Computing) یا همان «محاسبات با کارایی بالا» اهمیت ویژهای پیدا کرده است. این فناوری به مجموعهای از سیستمها و ابزارها گفته میشود که با بهرهگیری از چندین پردازنده و سرور قدرتمند، قادر به انجام حجم عظیمی از محاسبات در زمان کوتاه هستند.
HPC در اصل همان چیزی است که پشت بسیاری از فناوریهای مدرن مانند هوش مصنوعی، مدلسازیهای آبوهوایی، شبیهسازیهای ژنتیکی و تحلیلهای مالی قرار دارد. اگر بخواهیم سادهتر بگوییم، HPC همان چیزی است که امکان تحلیل دادههای پیچیده و اجرای برنامههای فوق سنگین را برای سازمانها و مراکز تحقیقاتی فراهم میکند.
محیطهای HPC معمولاً از چندین گره پردازشی (Compute Nodes) تشکیل شدهاند که هر گره خود شامل چندین پردازنده و حافظه است. این گرهها با استفاده از شبکههای پرسرعت به یکدیگر متصل شده و بهصورت هماهنگ وظایف سنگین را بین خود تقسیم میکنند.
در چنین ساختاری، هر میلیثانیه اهمیت دارد؛ بنابراین انتخاب سختافزار مناسب مانند رم با پهنای باند بالا، پردازندههای چندهستهای Xeon یا EPYC و زیرساخت ذخیرهسازی پرسرعت نقش حیاتی در عملکرد سیستم دارد. در این مرحله، برندهایی مانند HPE (Hewlett Packard Enterprise) پیشتاز بازار هستند و بسیاری از سازمانها هنگام خرید سرور اچ پی، آن را برای پیادهسازی زیرساختهای HPC انتخاب میکنند.
سیستمهای HPC تنها برای ابررایانهها نیستند؛ بلکه امروزه شرکتهای متوسط هم از آن برای تحلیل داده، شبیهسازی تولید یا حتی توسعه هوش مصنوعی استفاده میکنند.
معماری و اجزای اصلی سیستمهای HPC
برای درک بهتر HPC چیست باید بدانیم که این سیستمها از چند بخش حیاتی تشکیل شدهاند که بهصورت هماهنگ با یکدیگر کار میکنند:
۱. گرههای محاسباتی (Compute Nodes)
این گرهها قلب تپندهی HPC هستند. هر گره معمولاً شامل چندین پردازنده و حافظه است و میتواند یک یا چند کار محاسباتی را همزمان انجام دهد. سرورهایی مانند HPE ProLiant DL380 Gen11 یا Dell PowerEdge R760 بهطور گسترده در این نقش استفاده میشوند.
۲. شبکه ارتباطی پرسرعت
در سیستمهای HPC، دادهها باید بین گرهها بهسرعت منتقل شوند. به همین دلیل از شبکههایی با فناوری InfiniBand یا Ethernet با سرعتهای بالا (۴۰، ۱۰۰ یا حتی ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه) استفاده میشود.
۳. سیستم ذخیرهسازی (Storage System)
ذخیرهسازی در HPC اهمیت زیادی دارد؛ زیرا دادههای ورودی و خروجی معمولاً در حد ترابایت یا پتابایت هستند. در چنین سیستمهایی از ترکیب SSD و HDD استفاده میشود تا تعادلی بین سرعت و ظرفیت ایجاد شود.
۴. نرمافزار مدیریت خوشه (Cluster Management)
HPC بدون نرمافزار مدیریت عملاً کارایی ندارد. این نرمافزار وظیفه دارد که وظایف محاسباتی را بین گرهها تقسیم کند، وضعیت منابع را کنترل نماید و کارایی سیستم را بهینه کند. ابزارهایی مانند Slurm، OpenPBS و IBM Spectrum LSF از محبوبترین گزینهها در این زمینه هستند.
۵. سیستم خنککننده و انرژی
بهدلیل توان پردازشی بالای HPC، گرمای زیادی تولید میشود. خنکسازی بهصورت سنتی با هوا انجام میشود، اما در سیستمهای بزرگتر از خنکسازی مایع (Liquid Cooling) استفاده میشود که کارایی بسیار بالاتری دارد.
کاربردهای واقعی HPC
فهمیدن اینکه HPC چیست بدون شناخت کاربردهای واقعی آن کامل نمیشود. این فناوری تقریباً در هر صنعتی که نیاز به تحلیل یا پردازش سنگین دارد، حضور دارد:
۱. تحقیقات علمی و دانشگاهی
در فیزیک، شیمی و زیستشناسی محاسباتی، محققان از HPC برای شبیهسازی ساختار مولکولها، پیشبینی واکنشهای شیمیایی و بررسی سیستمهای پیچیده طبیعی استفاده میکنند.
۲. مهندسی و طراحی صنعتی
شرکتهای خودروسازی از HPC برای شبیهسازی تصادفها و طراحی بدنههای مقاومتر استفاده میکنند. همچنین صنایع هوافضا برای تحلیل آیرودینامیک و توسعه موتورهای پرقدرت به HPC تکیه دارند.
۳. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین
آموزش مدلهای هوش مصنوعی مدرن مانند GPT یا مدلهای تصویری سنگین نیازمند قدرت محاسباتی عظیم است. مراکزی که از HPC استفاده میکنند، میتوانند مدلهایی را آموزش دهند که در سرورهای معمولی غیرممکن است.
۴. پیشبینی وضعیت آبوهوا
ابررایانههای مجهز به فناوری HPC قادرند دادههای ماهوارهای و حسگرهای زمینی را تجزیهوتحلیل کرده و الگوهای آبوهوایی را با دقت بالا پیشبینی کنند.
۵. مالی و اقتصاد دادهمحور
در بازارهای مالی، HPC برای تحلیل معاملات بلادرنگ، پیشبینی روندها و بهینهسازی پرتفوی سرمایهگذاری استفاده میشود.
مزایا، چالشها و نقش برندهای بزرگ در توسعه HPC
برای درک بهتر اینکه HPC چیست، لازم است بدانیم این فناوری چه مزایایی برای سازمانها دارد و در عین حال چه چالشهایی را باید در مسیر پیادهسازی آن برطرف کرد. همچنین بررسی نقش برندهایی مانند HPE، Dell و Lenovo در گسترش زیرساختهای محاسباتی پرقدرت اهمیت زیادی دارد.
مزایای کلیدی استفاده از HPC
۱. افزایش چشمگیر سرعت پردازش:
سیستمهای HPC قادرند وظایف پیچیده را در کسری از زمان انجام دهند. در حالی که یک رایانه معمولی ممکن است ساعتها برای تحلیل داده صرف کند، یک خوشه HPC همان کار را در چند دقیقه انجام میدهد.
۲. امکان شبیهسازیهای بسیار دقیق:
در صنایع مهندسی و پزشکی، شبیهسازی دقیق اهمیت بالایی دارد. HPC به دانشمندان اجازه میدهد مدلهایی بسازند که جزئیات ریز فیزیکی، شیمیایی یا زیستی را نیز شامل میشوند.
۳. پشتیبانی از تحلیل دادههای کلان (Big Data):
در عصر دیجیتال، دادههای حجیم از حسگرها، شبکهها و سیستمهای هوشمند تولید میشوند. HPC توانایی تجزیهوتحلیل سریع این دادهها را دارد تا تصمیمگیریهای هوشمند ممکن شود.
۴. بهبود عملکرد پروژههای هوش مصنوعی:
آموزش مدلهای یادگیری عمیق نیازمند توان محاسباتی عظیم است. HPC این نیاز را با پردازندههای چندهستهای و کارتهای گرافیکی قدرتمند برآورده میکند.
۵. افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای زمانی:
شرکتها با استفاده از HPC میتوانند چرخه تحقیق و توسعه را کوتاه کنند. برای مثال، طراحی یک موتور خودرو که پیشتر ماهها طول میکشید، اکنون در چند هفته قابل انجام است.
چالشهای پیادهسازی HPC
در کنار تمام مزایا، فناوری HPC چالشهایی نیز دارد که باید پیش از استقرار آن مدنظر قرار گیرد:
۱. هزینهی اولیه بالا:
زیرساختهای HPC شامل سرورهای پرقدرت، ذخیرهسازی پرسرعت و شبکههای خاص است. بنابراین سازمانها معمولاً هنگام خرید سرور hp یا سایر برندها باید سرمایهگذاری قابل توجهی انجام دهند.
۲. مصرف انرژی زیاد:
خوشههای بزرگ HPC گرمای زیادی تولید میکنند و برای عملکرد پایدار نیازمند سیستم خنککننده قوی و برق پایدار هستند.
۳. پیچیدگی در مدیریت:
هماهنگسازی چندصد گره محاسباتی آسان نیست. به همین دلیل نرمافزارهای مدیریت خوشه و مانیتورینگ پیشرفته برای کنترل منابع و رفع اشکال مورد نیازند.
۴. نیاز به تخصص فنی:
نصب، نگهداری و بهینهسازی سیستمهای HPC نیازمند کارشناسانی با دانش عمیق در حوزه سختافزار، شبکه و سیستمعاملهای لینوکسی است.
۵. چالشهای امنیتی و دسترسی:
از آنجا که دادههای حساس (مثلاً دادههای ژنتیکی یا مالی) روی HPC پردازش میشوند، پیادهسازی لایههای امنیتی قوی الزامی است.
نقش برندهای بزرگ در توسعه HPC
در میان برندهای بزرگ فناوری، شرکت HPE نقش پررنگی در توسعه و بهینهسازی زیرساختهای HPC داشته است. سرورهای سری سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 و سرور Gen11 با بهرهگیری از پردازندههای Xeon Scalable نسل چهارم و پنجم، از پرکاربردترین تجهیزات در این حوزه هستند.
HPE علاوه بر سختافزار، نرمافزارهای مدیریتی مانند HPE InfoSight را نیز برای نظارت هوشمند بر عملکرد سرورها ارائه داده است. این راهکارها به سازمانها کمک میکند تا از ظرفیت واقعی سیستمهای HPC خود استفاده کنند و مصرف انرژی را کاهش دهند.
همچنین برندهایی مانند Dell Technologies و Lenovo نیز با عرضه سرورهایی مانند Dell PowerEdge R760 و Lenovo ThinkSystem SR670 در رقابت هستند. با این حال، HPE بهدلیل پایداری بالا، سازگاری گسترده با ماژولهای رم و پردازنده و پشتیبانی از فناوریهای خنکسازی پیشرفته، همچنان انتخاب اول بسیاری از مراکز تحقیقاتی است.
HPC و روند حرکت بهسوی رایانش ابری
در سالهای اخیر مفهوم HPC با فناوری ابر (Cloud Computing) ترکیب شده است. امروزه بسیاری از سازمانها دیگر تمایل ندارند برای زیرساختهای عظیم سختافزاری هزینه کنند، بلکه از HPC ابری (Cloud HPC) بهره میگیرند.
در این مدل، کاربر میتواند منابع پردازشی موردنیاز خود را از طریق پلتفرمهای ابری اجاره کند و بدون خرید تجهیزات فیزیکی، پروژههای سنگین خود را اجرا نماید. این روند باعث شده شرکتهایی مانند HPE، AWS، و Google Cloud راهکارهای اختصاصی HPC در فضای ابری ارائه دهند.
به عنوان مثال، HPE GreenLake یکی از موفقترین پلتفرمهای محاسبات ابری ترکیبی است که امکان اجرای وظایف HPC در محیطهای خصوصی و عمومی را فراهم میکند.
آینده فناوری HPC
با پیشرفت سریع در زمینه تراشههای چندهستهای و ظهور فناوریهای جدید مانند Quantum Computing، آینده HPC بسیار روشن است. ترکیب قدرت محاسباتی کوانتومی با زیرساختهای فعلی میتواند توانایی پردازشی بشر را چندین برابر کند.
در عین حال، انتظار میرود HPC در حوزههایی مانند تحلیل دادههای پزشکی، طراحی هوش مصنوعی خودران، و شبیهسازی اقلیمی جهانی نقش مهمتری ایفا کند.
بر اساس پیشبینیهای مؤسسات تحقیقاتی، تا سال ۲۰۳۰ بازار جهانی HPC به بیش از ۸۰ میلیارد دلار خواهد رسید و شرکتهایی مانند HPE و AMD در خط مقدم این انقلاب دیجیتال قرار خواهند داشت.
انواع معماریها و مدلهای اجرایی HPC
در ادامه بررسی جامع اینکه HPC چیست، باید به معماریهای مختلفی بپردازیم که در ساخت این سیستمها استفاده میشوند. در واقع، نحوه اتصال و تعامل میان اجزای مختلف سرور و شبکه در عملکرد نهایی سیستم HPC تأثیر مستقیم دارد.
۱. معماری خوشهای (Cluster-Based Architecture)
یکی از متداولترین معماریهای محاسباتی در HPC، مدل خوشهای است. در این ساختار، چندین نود (Node) یا گره محاسباتی از طریق یک شبکه پرسرعت (اغلب InfiniBand یا Ethernet) به هم متصل میشوند.
هر نود معمولاً شامل یک یا چند پردازنده چندهستهای Xeon یا EPYC، مقدار زیادی حافظه RAM، و یک سیستمعامل لینوکسی سبک است. وظایف محاسباتی میان این نودها تقسیم میشود تا کارها بهصورت موازی انجام شوند.
📌 مزیت بزرگ این معماری در انعطافپذیری آن است؛ سازمانها میتوانند با افزودن نودهای جدید، توان محاسباتی سیستم را افزایش دهند.
۲. معماری شبکهای توزیعشده (Distributed Computing)
در این روش، نودها الزاماً در یک مکان فیزیکی قرار ندارند. بلکه منابع پردازشی از طریق اینترنت به هم متصل شده و مانند یک ابر رایانه مجازی عمل میکنند.
نمونه بارز آن پروژههای علمی مانند Folding@Home است که میلیونها کاربر داوطلب، بخشی از توان سیستمهای خود را برای شبیهسازی مولکولهای زیستی در اختیار پژوهشگران قرار میدهند.
این معماری بیشتر در پژوهشهای علمی و دانشگاهی استفاده میشود و از لحاظ هزینه، بسیار بهصرفهتر از ساخت یک ابرکامپیوتر اختصاصی است.
۳. معماری اشتراکی (Shared Memory Architecture)
در این مدل، چندین پردازنده به یک حافظه مرکزی دسترسی مشترک دارند. این نوع طراحی در سیستمهای تکسروری با پردازندههای چندهستهای متداول است و برای وظایف خاصی مانند پردازش تصویر یا تحلیل دادههای کوچک بسیار کارآمد است.
اما محدودیت اصلی آن در مقیاسپذیری است — با افزایش تعداد پردازندهها، پهنای باند حافظه بهسرعت اشباع میشود.
۴. معماری ترکیبی (Hybrid HPC Architecture)
امروزه بسیاری از سازمانها برای بهرهمندی از مزایای دو جهان مختلف — HPC فیزیکی و ابری — از معماری ترکیبی استفاده میکنند.
برای مثال، مراکز داده بزرگ، بخشی از توان محاسباتی خود را در قالب سرورهای اختصاصی مانند HPE ProLiant DL380 Gen11 نگه میدارند و در مواقع اوج مصرف، از سرویسهای ابری HPE GreenLake یا AWS استفاده میکنند.
این روش باعث کاهش هزینه و افزایش انعطاف در مدیریت منابع میشود.
۵. HPC در قالب سرویس (HPC as a Service – HPCaaS)
یکی از روندهای نوظهور در دنیای فناوری اطلاعات، ارائه خدمات HPC بهصورت اشتراکی است. شرکتها بهجای خرید سرور اچ پی یا سایر تجهیزات گرانقیمت، از توان پردازشی ارائهدهندگان ابر استفاده میکنند.
به این ترتیب، سازمانها تنها بهاندازه مصرف خود هزینه میپردازند، بدون اینکه دغدغه نگهداری، بهروزرسانی سختافزار یا مصرف انرژی را داشته باشند.
اجزای سختافزاری کلیدی در سیستمهای HPC
برای شناخت دقیقتر اینکه HPC چیست، لازم است بدانیم هر سیستم محاسباتی پرقدرت از چه اجزایی تشکیل شده است و هر کدام چه نقشی در عملکرد کلی دارند.
۱. پردازنده (CPU)
قلب اصلی هر سیستم HPC است. اغلب از پردازندههای Intel Xeon Scalable یا AMD EPYC Genoa استفاده میشود. این تراشهها از صدها هسته محاسباتی، کشهای چندلایه، و پشتیبانی از فناوریهای ارتباطی مانند UPI (Ultra Path Interconnect) برخوردارند.
۲. کارت گرافیک (GPU)
در بسیاری از وظایف محاسباتی، GPUها عملکرد بهمراتب بهتری از CPU دارند. کارتهای NVIDIA A100 یا AMD Instinct MI300X نمونههایی از پردازندههای گرافیکی هستند که در سیستمهای HPC بهکار میروند.
۳. حافظه RAM
حافظه نقش بسیار حیاتی دارد، زیرا سرعت دسترسی مستقیم به داده را تعیین میکند. در سرورهای نسل جدید مانند سرور HPE DL380 Gen11، از رمهای DDR5 با سرعت تا 5600MT/s استفاده میشود.
۴. ذخیرهسازی (Storage)
در HPC از درایوهای NVMe SSD برای افزایش سرعت خواندن و نوشتن داده استفاده میشود. برخی مراکز از فناوریهای ذخیرهسازی توزیعشده مانند Lustre یا BeeGFS نیز بهره میبرند.
۵. شبکه و ارتباطات (Networking)
ارتباط میان نودها در HPC باید بسیار سریع و با تأخیر پایین باشد. فناوریهایی مانند InfiniBand HDR (با سرعت 200 گیگابیت بر ثانیه) یا Ethernet 100G برای این منظور استفاده میشوند.
بهینهسازی عملکرد در سیستمهای HPC
برای آنکه درک کنیم HPC چیست و چرا عملکرد آن تا این اندازه حیاتی است، باید بدانیم که حتی قدرتمندترین سختافزارها بدون بهینهسازی نرمافزاری نمیتوانند خروجی ایدهآل ارائه دهند. سیستمهای HPC مانند ابررایانهها نیازمند تنظیمات دقیق، الگوریتمهای موازیسازی و بهرهگیری از نرمافزارهای خاص هستند.
۱. الگوریتمهای موازی (Parallel Algorithms)
یکی از اصول بنیادین در دنیای HPC، اجرای همزمان چندین وظیفه بر روی هستهها یا نودهای مختلف است.
برنامههایی که برای HPC طراحی میشوند باید بهگونهای نوشته شوند که بتوانند از چندین هسته بهطور همزمان استفاده کنند. بهعنوان مثال، نرمافزارهای علمی مانند ANSYS یا MATLAB نسخههایی مخصوص HPC دارند که از فناوری MPI (Message Passing Interface) بهره میبرند.
با استفاده از این روش، هر نود بخشی از مسئله را حل میکند و در نهایت نتایج با هم ترکیب میشوند — دقیقاً همان چیزی که HPC را از سیستمهای معمولی متمایز میکند.
۲. بهینهسازی خنکسازی و مصرف انرژی
مصرف انرژی در سیستمهای HPC به شدت بالاست. یک مرکز HPC ممکن است دهها رک سرور داشته باشد که هر کدام صدها وات برق مصرف میکنند.
شرکتهایی مانند HPE برای حل این چالش، راهکارهایی از جمله خنکسازی مایع (Liquid Cooling) و استفاده از سیستمهای هوشمند مدیریت حرارت ارائه دادهاند.
در هنگام خرید سرور HPE ، خریداران صنعتی معمولاً مدلهایی را انتخاب میکنند که قابلیت کنترل دمای پویا و پایش انرژی دارند، تا از اتلاف منابع و افزایش دمای غیرمجاز جلوگیری شود.
۳. نرمافزارهای زمانبندی و مدیریت بار (Job Scheduling)
در یک سیستم HPC، هزاران تسک همزمان در حال اجرا هستند. نرمافزارهایی مانند SLURM یا PBS Pro وظیفه دارند این وظایف را بین نودهای مختلف تقسیم کنند.
بهینهسازی زمانبندی باعث افزایش بازدهی و کاهش زمان انتظار کاربران میشود.
۴. مانیتورینگ سلامت و کارایی سیستم
ابزارهای نظارتی مانند HPE InfoSight یا Nagios به مدیران کمک میکنند تا سلامت نودها، دما، بار CPU و حافظه را بهصورت لحظهای بررسی کنند. این نظارت مداوم تضمین میکند که سیستم در حالت پایدار و کارآمد باقی بماند.
۵. نقش مجازیسازی در HPC مدرن
با پیشرفت فناوریهای ابری، امروزه بخشی از سیستمهای HPC در محیطهای مجازی مانند VMware یا Kubernetes نیز اجرا میشوند. این موضوع به سازمانها اجازه میدهد منابع خود را به شکل پویا تخصیص دهند و از زیرساختهای ترکیبی (Hybrid Cloud) استفاده کنند.
کاربردهای واقعی HPC در دنیای امروز
حال که درک جامعی از HPC چیست و چگونه کار میکند به دست آوردیم، بهتر است نگاهی به کاربردهای عملی آن در صنایع مختلف بیندازیم.
۱. تحقیقات علمی و دانشگاهی
در مراکز تحقیقاتی مانند CERN یا ناسا، از HPC برای تحلیل دادههای عظیم حاصل از آزمایشهای فیزیک ذرات، شبیهسازیهای فضایی و پردازش دادههای تلسکوپی استفاده میشود. بدون توان محاسباتی این سیستمها، چنین پروژههایی سالها طول میکشیدند.
۲. پزشکی و بیوانفورماتیک
در دوران همهگیریها مانند COVID-19، HPC نقشی کلیدی در مدلسازی ساختار ویروسها، شبیهسازی مولکولهای دارویی و تحلیل دادههای ژنتیکی داشت.
سیستمهای مبتنی بر HPC به محققان کمک کردند تا در زمانی کوتاه واکسنها و داروهای مؤثر را شناسایی کنند.
۳. صنایع خودروسازی و هوافضا
شرکتهایی مانند Boeing، Tesla و BMW از HPC برای شبیهسازی جریان هوا، طراحی قطعات سبکتر و ایمنتر، و تحلیل دادههای حسگرها در خودروهای هوشمند استفاده میکنند.
این کاربردها نیازمند هزاران ساعت پردازش مداوم هستند که تنها با سرورهای قدرتمند قابل انجام است.
۴. بازارهای مالی و تحلیل دادههای اقتصادی
بانکها و مؤسسات مالی از HPC برای پیشبینی نوسانات بازار، تحلیل ریسک، و اجرای الگوریتمهای معاملاتی با سرعت بالا استفاده میکنند. در این حوزه، حتی میلیثانیهها اهمیت دارند.
۵. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین
در پروژههای بزرگ هوش مصنوعی، مدلهایی با میلیاردها پارامتر باید آموزش داده شوند. این کار تنها با زیرساختهای HPC امکانپذیر است.
سرورهای نسل جدید مانند HPE DL380 Gen11 با پشتیبانی از پردازندههای چندهستهای و GPUهای قدرتمند، بستری عالی برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی فراهم میکنند.
آینده HPC و مسیر پیشرفت آن
آینده HPC چیست؟ پاسخ در سه واژه خلاصه میشود: توان بیشتر، مصرف کمتر، و هوشمندی بالاتر.
در سالهای آینده، HPC بیش از پیش با فناوریهای نوینی مانند Quantum Computing و AI-driven Optimization ترکیب خواهد شد.
سرورهای آینده احتمالاً از تراشههایی با بیش از هزار هسته، حافظههای DDR6 و ارتباطات فوتونی بهرهمند خواهند بود.
از سوی دیگر، همکاری میان شرکتهایی مانند HPE، NVIDIA، Intel و AMD موجب شکلگیری معماریهای نوینی میشود که مرزهای محاسبات را جابهجا میکنند.
نتیجهگیری نهایی
در پایان، وقتی میپرسیم HPC چیست، در واقع درباره قلب تپنده دنیای مدرن صحبت میکنیم — زیرساختی که علم، صنعت، پزشکی، و حتی فناوریهای روزمره را ممکن میسازد.
سیستمهای High Performance Computing ترکیبی از قدرت سختافزاری، نرمافزارهای پیچیده و مدیریت هوشمند هستند.
شرکتهایی که به دنبال پیشرفت واقعی در حوزه تحلیل داده، مدلسازی و شبیهسازی هستند، ناگزیر باید به سراغ سرورهای مخصوص HPC بروند.
در نهایت، HPC نهتنها ابزار محاسبه، بلکه پایهگذار نسل جدیدی از نوآوریها در دنیای فناوری است.