تفاوت بین UEFI و Legacy Boot | چگونگی تبدیل هر یک به دیگری در سرورهای HPE

تفاوت بین UEFI و Legacy Boot چگونگی تبدیل هر یک به دیگری در سرورهای HPE

سرورهای HPE (Hewlett Packard Enterprise) به‌عنوان یکی از برترین و پرفروش‌ترین سرورهای تجاری در سطح جهانی شناخته می‌شوند. این سرورها به دلیل قدرت پردازشی بالا، قابلیت اطمینان و مقیاس‌پذیری بسیار عالی، در بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ در حال استفاده هستند. یکی از جوانب مهم در انتخاب سرورهای HPE، ویژگی سیستم فریمور است که در فرآیند بوت سیستم نقش دارد. دو تکنولوژی اصلی برای این منظور استفاده می‌شود: UEFI و Legacy BIOS. این مقاله به‌طور جامع به مقایسه این دو رابط پرداخته و تفاوت‌های کلیدی، مزایا و معایب آن‌ها را تحلیل می‌کند. علاوه بر این، چگونگی انتقال سیستم از Legacy BIOS به UEFI نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Legacy BIOS تاریخچه و محدودیت‌ها

Legacy BIOS: تاریخچه و محدودیت‌ها

Legacy BIOS یک فناوری قدیمی است که به‌طور سنتی به‌عنوان استاندارد برای راه‌اندازی و مدیریت سیستم‌های کامپیوتری استفاده می‌شده است. از زمان عرضه اولین سیستم‌های شخصی، BIOS یا Basic Input/Output System به‌عنوان بخش ضروری در فرآیند بوت به‌کار می‌رود. این سیستم در حالت 16 بیتی کار می‌کند و معمولاً از یک رابط متنی برای مدیریت سیستم‌های سخت‌افزاری و بارگذاری سیستم‌عامل استفاده می‌کند.

ویژگی‌ها و محدودیت‌های Legacy BIOS:

  • طرح پارتیشن‌بندی MBR (Master Boot Record): Legacy BIOS از این طرح پارتیشن‌بندی برای تقسیم‌بندی درایوها استفاده می‌کند. MBR تنها می‌تواند از درایوهایی با ظرفیت تا 2 ترابایت پشتیبانی کند و پشتیبانی از بیشتر از چهار پارتیشن اصلی را دشوار می‌کند.
  • کاهش سرعت بوت: فرآیند بوت در سیستم‌های Legacy BIOS به دلیل استفاده از معماری قدیمی و نیاز به بارگذاری سیستم‌عامل از طریق کدهای ساده‌تری، به‌طور قابل توجهی کندتر از UEFI است.
  • عدم پشتیبانی از سخت‌افزارهای جدید: Legacy BIOS با پیشرفت سخت‌افزارهای جدید سازگار نیست و نمی‌تواند از ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند پشتیبانی از درایوهای بزرگ یا بوت ایمن استفاده کند.

پیکربندی در Legacy BIOS:

در بسیاری از سرورهای قدیمی‌تر HPE، Legacy BIOS به‌عنوان پیش‌فرض استفاده می‌شد. این رابط، در کنار تمامی معایبش، برای سیستم‌های قدیمی‌تر و در زمان‌های گذشته بسیار مفید بود، اما با توجه به محدودیت‌های عملکردی آن، امروز دیگر به عنوان بهترین گزینه شناخته نمی‌شود.

UEFI: پیشرفت‌های کلیدی و مزایا

UEFI که مخفف Unified Extensible Firmware Interface است، به‌عنوان جایگزینی مدرن برای Legacy BIOS طراحی شده است. UEFI قابلیت‌های گسترده‌تری دارد و از قابلیت‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برد که در Legacy BIOS وجود ندارد. این سیستم به‌طور کلی از حالت 32 یا 64 بیتی استفاده می‌کند و از نظر طراحی، رابط گرافیکی بهتری ارائه می‌دهد.

ویژگی‌ها و مزایای UEFI:

  • پشتیبانی از درایوهای بزرگ‌تر و GPT: UEFI از طرح پارتیشن‌بندی GUID Partition Table (GPT) استفاده می‌کند که می‌تواند از درایوهایی با ظرفیت بیشتر از 2 ترابایت پشتیبانی کند. این ویژگی به‌ویژه برای کاربران و سازمان‌هایی که نیاز به ذخیره‌سازی داده‌های عظیم دارند، بسیار مفید است.
  • بوت سریع‌تر: به‌دلیل معماری بهینه‌تر و پشتیبانی از سخت‌افزارهای جدیدتر، فرآیند بوت در سیستم‌های مبتنی بر UEFI نسبت به Legacy BIOS سریع‌تر است. این ویژگی در محیط‌های تجاری و سازمان‌های بزرگ که نیاز به بالا بردن کارایی و زمان پاسخگویی دارند، بسیار ارزشمند است.
  • پشتیبانی از ویژگی‌های امنیتی پیشرفته: UEFI به‌طور پیش‌فرض از ویژگی‌هایی مانند Secure Boot پشتیبانی می‌کند که از حملات مبتنی بر بوت جلوگیری می‌کند. این ویژگی اطمینان می‌دهد که تنها سیستم‌عامل‌ها و درایورهای مورد تایید می‌توانند در فرآیند بوت بارگذاری شوند.
  • رابط کاربری گرافیکی و تعامل با ماوس: برخلاف Legacy BIOS که تنها از رابط متنی پشتیبانی می‌کند، UEFI رابط گرافیکی و امکان تعامل با ماوس را برای کاربران فراهم می‌آورد. این قابلیت کار با تنظیمات فریمور را برای مدیران سیستم ساده‌تر می‌کند.

ویژگی‌های امنیتی UEFI:

یکی از بزرگ‌ترین مزایای UEFI نسبت به Legacy BIOS، ویژگی‌های امنیتی است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های امنیتی UEFI عبارتند از:

  • Secure Boot: این ویژگی تنها به نرم‌افزارهای مجاز اجازه می‌دهد که در فرآیند بوت بارگذاری شوند و از اجرای بدافزارها و نرم‌افزارهای مخرب جلوگیری می‌کند.
  • Secure Firmware Updates: در UEFI، به‌روزرسانی‌های فریمور به‌طور ایمن و با استفاده از امضاهای دیجیتال معتبر انجام می‌شود که مانع از نصب فریمورهای غیرمجاز می‌شود.
  • TPM (Trusted Platform Module): UEFI از این فناوری برای ذخیره‌سازی امن داده‌ها و اطلاعات حساس سیستم استفاده می‌کند.

مقایسه دقیق‌تر UEFI و Legacy در امنیت

مقایسه دقیق‌تر UEFI و Legacy در امنیت

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها میان UEFI و Legacy BIOS در سطح امنیت است. Legacy BIOS فاقد بسیاری از ویژگی‌های امنیتی مدرن است و نمی‌تواند از سیستم در برابر تهدیدات سطح فریمور یا حملات مبتنی بر بوت محافظت کند. در مقابل، UEFI مجموعه‌ای از ابزارهای امنیتی قدرتمند را ارائه می‌دهد که در جلوگیری از بدافزارها و تهدیدات امنیتی بسیار مؤثر هستند.

ویژگی‌های امنیتی موجود در UEFI:

  • Secure Boot: UEFI از Secure Boot برای محافظت از سیستم در برابر بدافزارها استفاده می‌کند. این ویژگی از اجرای برنامه‌های غیرمجاز در فرآیند بوت جلوگیری می‌کند.
  • Firmware Integrity Checks: UEFI از روش‌های مختلف برای بررسی یکپارچگی فریمور استفاده می‌کند و از نصب نسخه‌های مخرب یا دستکاری شده فریمور جلوگیری می‌کند.
  • فناوری‌های احراز هویت پیشرفته: UEFI از فناوری‌هایی مانند TPM برای ذخیره‌سازی اطلاعات حساس و BitLocker برای رمزگذاری درایوها استفاده می‌کند.

فرآیند انتقال از Legacy BIOS به UEFI

انتقال از Legacy BIOS به UEFI معمولاً به فرایندی پیچیده نیاز دارد. این انتقال اغلب نیازمند تغییرات عمده در فریمور سیستم، پارتیشن‌بندی دیسک‌ها و تنظیمات بوت است. برای انتقال به UEFI، نیاز است که سیستم از طرح پارتیشن‌بندی GPT به جای MBR استفاده کند. این امر ممکن است به فرمت مجدد درایوها و نصب مجدد سیستم‌عامل نیاز داشته باشد.

مراحل انتقال از Legacy BIOS به UEFI:

  1. به‌روزرسانی فریمور: در ابتدا باید فریمور سیستم به نسخه‌ای که از UEFI پشتیبانی می‌کند به‌روزرسانی شود.
  2. تغییر پارتیشن‌بندی دیسک: لازم است که ساختار پارتیشن‌بندی دیسک از MBR به GPT تغییر کند تا سازگاری با UEFI برقرار شود.
  3. نصب بوت لودر جدید: پس از تغییرات پارتیشن‌بندی، باید بوت لودر جدیدی که برای UEFI طراحی شده است نصب شود.

سرورهای HPE و استفاده از UEFI

در سرورهای HPE Gen10، UEFI به‌عنوان رابط پیش‌فرض برای سیستم‌های بوت و بارگذاری سیستم‌عامل به‌کار گرفته می‌شود. سرورهای HPE با استفاده از UEFI می‌توانند از سرعت بوت بالاتر، امنیت بیشتر و پشتیبانی از درایوهای بزرگتر بهره‌برداری کنند. علاوه بر این، HPE ابزارهای خاصی را برای ساده‌سازی فرآیند انتقال از Legacy BIOS به UEFI در اختیار کاربران قرار داده است.

انتخاب درست بین UEFI و Legacy

انتخاب بین UEFI و Legacy BIOS بستگی به نیازها و الزامات سیستم، سخت‌افزار و امنیت سازمان شما دارد. هر کدام از این دو رابط فریمور ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند که می‌توانند در شرایط مختلف به کار آیند. در حالی که UEFI برای سیستم‌های مدرن با نیاز به امنیت بالا، سرعت بوت سریعتر و پشتیبانی از حجم درایوهای بزرگ‌تر ایده‌آل است، Legacy BIOS همچنان گزینه مناسبی برای سیستم‌های قدیمی‌تر یا محیط‌هایی است که به سازگاری با سخت‌افزارهای قدیمی‌تر نیاز دارند.

مدیریت و تنظیمات پیشرفته در UEFI

یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین UEFI و Legacy BIOS، قابلیت‌های مدیریتی و تنظیمات پیشرفته‌ای است که UEFI در اختیار مدیران سیستم قرار می‌دهد. در حالی که Legacy BIOS به طور معمول فقط یک رابط کاربری متنی ساده را ارائه می‌دهد، UEFI رابط‌های گرافیکی پیشرفته‌ای دارد که امکان مدیریت تنظیمات سیستم و فریمور را به‌صورت بصری و ساده‌تر فراهم می‌کند.

ویژگی‌های مدیریتی UEFI:

  • رابط گرافیکی پیشرفته: به دلیل پشتیبانی از حالت 32 یا 64 بیتی، UEFI امکان استفاده از رابط‌های گرافیکی را فراهم می‌آورد که این امر کار با تنظیمات سیستم را برای مدیران سیستم بسیار ساده‌تر می‌کند. مدیران می‌توانند تنظیمات مختلف را از طریق ماوس یا صفحه‌کلید انجام دهند که در Legacy BIOS امکان‌پذیر نبود.
  • پشتیبانی از اسکریپت‌ها: UEFI به مدیران این امکان را می‌دهد که از اسکریپت‌های قابل تنظیم برای انجام عملیات خودکار استفاده کنند. این ویژگی می‌تواند در محیط‌های بزرگ و پیچیده که نیاز به انجام وظایف به صورت تکراری است، بسیار مفید باشد.
  • دسترسی به سخت‌افزارهای بیشتر: UEFI توانایی مدیریت سخت‌افزارهای پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر را دارد. در نتیجه، دستگاه‌هایی که نیاز به تنظیمات خاص دارند، مانند کارت‌های گرافیکی قدرتمند یا دیسک‌های ذخیره‌سازی با ظرفیت بالا، می‌توانند به راحتی از این قابلیت‌ها بهره‌برداری کنند.
  • پشتیبانی از شبکه: UEFI از امکانات پیشرفته‌ای برای راه‌اندازی سیستم از طریق شبکه پشتیبانی می‌کند. این ویژگی به ویژه در سرورهای دیتاسنتر و برای مدیریت تعداد زیادی سرور مفید است. با استفاده از پروتکل‌های مانند PXE (Preboot Execution Environment)، سرورهای UEFI می‌توانند سیستم‌عامل را از شبکه بارگذاری کنند.

نصب سیستم‌عامل در UEFI

نصب و پشتیبانی از سیستم‌عامل‌ها

یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در فرآیند بوت، نصب و پشتیبانی از سیستم‌عامل‌ها است. UEFI و Legacy BIOS به‌طور متفاوتی با سیستم‌عامل‌ها تعامل دارند و این امر تأثیرات عمیقی بر سرعت نصب، سازگاری و مدیریت سیستم‌عامل‌ها دارد.

نصب سیستم‌عامل در UEFI:

  • پشتیبانی از سیستم‌عامل‌های مدرن: از آنجا که اکثر سیستم‌عامل‌های مدرن مانند ویندوز 10، ویندوز سرور 2016 و 2019، و توزیع‌های لینوکس از UEFI پشتیبانی می‌کنند، نصب و راه‌اندازی این سیستم‌عامل‌ها در محیط UEFI بسیار ساده‌تر است. UEFI با استفاده از پارتیشن‌بندی GPT، نصب سیستم‌عامل‌ها را بدون مشکل انجام می‌دهد و از درایوهای بسیار بزرگ هم پشتیبانی می‌کند.
  • پشتیبانی از Secure Boot: یکی از مزایای مهم UEFI در فرآیند نصب سیستم‌عامل، پشتیبانی از ویژگی Secure Boot است. Secure Boot در طول نصب سیستم‌عامل از حملات بدافزاری جلوگیری کرده و اطمینان حاصل می‌کند که تنها سیستم‌عامل‌های مورد تایید و امضا شده بارگذاری می‌شوند. این امر به‌ویژه در سیستم‌های سازمانی و مراکز داده حیاتی است.
  • قابلیت نصب از شبکه: همان‌طور که اشاره شد، یکی از ویژگی‌های UEFI، پشتیبانی از PXE Boot است که به شما اجازه می‌دهد سیستم‌عامل را از طریق شبکه نصب کنید. این ویژگی به‌ویژه در سرورهای دیتاسنتر و مراکز داده با تعداد زیادی سرور بسیار مفید است.

نصب سیستم‌عامل در Legacy BIOS:

  • محدودیت‌های پارتیشن‌بندی: Legacy BIOS تنها از MBR برای پارتیشن‌بندی دیسک‌ها پشتیبانی می‌کند که محدودیت‌هایی دارد. MBR تنها از درایوهایی با ظرفیت حداکثر 2 ترابایت پشتیبانی می‌کند و فقط چهار پارتیشن اصلی را می‌توان در یک دیسک تعریف کرد. این مسئله می‌تواند در نصب و مدیریت سیستم‌عامل‌ها بر روی درایوهای بزرگ‌تر مشکل‌ساز شود.
  • آسیب‌پذیری در برابر حملات: در حالی که Legacy BIOS امکانات امنیتی پیشرفته‌ای ندارد، سیستم‌های نصب‌شده در این محیط می‌توانند به راحتی هدف حملات از نوع rootkit یا bootkit قرار گیرند. در مقایسه، UEFI از ویژگی‌هایی مانند Secure Boot برای جلوگیری از این نوع حملات بهره می‌برد.

پیاده‌سازی و پشتیبانی از UEFI در سرورهای HPE

در سرورهای HPE Gen10 و مدل‌های جدیدتر مانند نسل 11 سرور اچی پی و … ، استفاده از UEFI به‌طور پیش‌فرض فعال است. این سرورها به مدیران این امکان را می‌دهند که از ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند Secure Boot، پشتیبانی از درایوهای بزرگتر، سرعت بوت بالاتر و امنیت بیشتر بهره‌برداری کنند. HPE ابزارهای مختلفی را برای تسهیل پیاده‌سازی و انتقال از Legacy BIOS به UEFI ارائه کرده است که به شرح زیر است:

  • HPE Intelligent Provisioning: این ابزار به مدیران سیستم کمک می‌کند تا به راحتی سرورهای HPE را پیکربندی کرده و سیستم‌عامل‌ها را نصب کنند. این ابزار از UEFI پشتیبانی می‌کند و به مدیران امکان می‌دهد تا فرآیند نصب سیستم‌عامل و تنظیمات اولیه سرور را سریع و بدون مشکل انجام دهند.
  • HPE iLO (Integrated Lights-Out): این ابزار، که به‌طور پیش‌فرض در سرورهای HPE موجود است، قابلیت مدیریت از راه دور سرورها را فراهم می‌کند. iLO از UEFI پشتیبانی می‌کند و به مدیران سیستم اجازه می‌دهد تا تنظیمات فریمور و به‌روزرسانی‌ها را از راه دور انجام دهند.
  • HPE OneView: این پلتفرم مدیریتی پیشرفته برای مدیریت منابع IT در سرورهای HPE طراحی شده است. HPE OneView از UEFI پشتیبانی می‌کند و به‌طور مؤثری فرآیند نصب، پیکربندی و مدیریت سرورها را ساده می‌کند.

مزایای UEFI در مراکز داده و سازمان‌ها

در دنیای مراکز داده و سازمان‌های بزرگ که نیاز به مدیریت تعداد زیادی سرور دارند، UEFI به دلیل امکانات پیشرفته‌تری که در اختیار می‌گذارد، گزینه‌ای بسیار مناسب‌تر است. برخی از مزایای UEFI در محیط‌های تجاری عبارتند از:

  • پشتیبانی از درایوهای بزرگتر و منابع ذخیره‌سازی بیشتر: مراکز داده معمولاً نیاز به مدیریت مقادیر زیادی داده دارند. استفاده از UEFI این امکان را می‌دهد که از درایوهای بزرگتر از 2 ترابایت پشتیبانی شود که این امر به سازمان‌ها اجازه می‌دهد ذخیره‌سازی داده‌ها را بهینه کنند.
  • امنیت بالاتر: با ویژگی‌هایی همچون Secure Boot و احراز هویت پیشرفته، UEFI یک لایه امنیتی اضافی را برای محافظت در برابر تهدیدات سطح فریمور ارائه می‌دهد.
  • مدیریت آسان و به‌روزرسانی فریمور: UEFI از قابلیت‌هایی همچون Firmware Capsule Updates و Rollback Protection پشتیبانی می‌کند که باعث می‌شود به‌روزرسانی‌های فریمور امن‌تر و کارآمدتر انجام شوند.

انتخاب بهترین گزینه برای سرورهای HPE

نتیجه‌گیری نهایی: انتخاب بهترین گزینه برای سرورهای HPE

با توجه به تفاوت‌های گسترده‌ای که بین UEFI و Legacy BIOS وجود دارد، انتخاب مناسب‌ترین گزینه بستگی به نیازهای سازمان و محیط‌های عملیاتی آن دارد. برای سازمان‌هایی که از سرورهای HPE Gen10 یا مدل‌های جدیدتر استفاده می‌کنند، به‌طور قطع UEFI گزینه مناسب‌تری است، زیرا امکانات پیشرفته‌تر، امنیت بیشتر و عملکرد بهتری را ارائه می‌دهد. در حالی که برای سیستم‌های قدیمی‌تر یا نیاز به سازگاری با سخت‌افزارهای قدیمی‌تر، Legacy BIOS همچنان می‌تواند گزینه‌ای کارآمد باشد.

در نهایت، به‌ویژه در مراکز داده و محیط‌های سازمانی با حجم بالای داده‌ها و نیاز به امنیت، UEFI به‌عنوان بهترین گزینه برای دستیابی به عملکرد بهتر، امنیت پیشرفته و مدیریت راحت‌تر شناخته می‌شود. بنابراین، انتقال به UEFI، اگرچه ممکن است نیازمند به‌روزرسانی سخت‌افزاری و تغییرات در پیکربندی باشد، اما در بلندمدت مزایای زیادی برای سازمان‌ها به همراه خواهد داشت.

 

image_pdfدانلود PDF
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 1 میانگین: 5]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *